Home
Vorige
Volgende
De St. Eustatiusdreef
Een beetje verscholen achter het Pascalplein aan het eind van de Carnegiedreef ligt de St. Eustatiusdreef.
Sint Eustatius behoort tot de
Antillen
, een honderdtal eilanden van vulkanische oorsprong die in een boog tussen Zuid-Amerika en de Atlantische Oceaan liggen.
Sint Eustatius
is slechts 2½ maal zo groot als Overvecht, als je het Noorderpark en het Gagelbos meerekent.
Het eilandje is vanaf 1636 door Hollanders en daarna afwisselend door deze, Engelsen en Fransen bezet.
Ten tijde van de Amerikaanse onafhankelijkheidsstrijd van het Britse koninkrijk (1775-1783) deden tot 3000 schepen per jaar St. Eustatius aan, veelal beladen met gesmokkelde wapens voor de Amerikanen. Het was ook een tijd van slavernij en handel in tot slaafgemaakten uit Afrika. De smokkel was de Engelsen een doorn in het oog. Zij stuurden een oorlogsvloot onder Admiraal
George Brydges Rodney
die Sint Eustatius plunderde.
Het conflict leidde tot de
Vierde Nederlands-Engelse oorlog
, die grotendeels op de Noordzee werd uitgevochten met houten zeilschepen met wel 70 kanonnen.
In 1781 veroverden de Fransen Sint Eustatius. Het eiland kon de torenhoge Franse belastingen niet opbrengen en drie jaar later kwam het in Engelse handen. Pas in 1816 werd Sint Eustatius definitief deel van Nederland.
Gepubliceerd in
Dreefnieuws
Tekst Harm J. Schoonhoven, januari 2021.
Het conflict leidde tot de
Vierde Nederlands-Engelse oorlog
, die grotendeels op de Noordzee werd uitgevochten met houten zeilschepen met wel 70 kanonnen.